Paris'te seyyah bir aile

Woody Allen'in Midnight in Paris filmindeki Paris'i düşlerken, kalabalık bir trafigin ortasında bulduk kendimizi, kiraladığımız araba ile konaklayacağımız otel'e doğru. Yaklaşık 2 milyon nufuslu bir şehrin, 16 milyonluk İstanbul'a yakın bir trafik yoğunluğu olması, enteresan geldi. Planlama yapmadan trafige çıkmayı, gelişine göre yaşamayı böyle büyük metropollerde öğreniyor insan demek, sonuçta otele gecikmeli de olsa vardık. Ibis budget Paris Porte de Vincennes, bu oteli seçmiştik çünkü hayallerimizi süsleyen Louvre Müzesi ve Notra Dame Kathedrali'ne 5-6 km ve bizi oraya götürecek metro istasyonlarına bir kaç dakika uzaklıktaydı. Bilmediğiniz bir şehri keşfetmek için, ulaşım ağını önceden iyi öğrenmeniz gerekir. Biz de öyle yaptık. 120 yıllık tarihi ile heryeri saran Paris Metrosu ile heryere gidebileceğimize karar verdik. Örümcek ağları gibi birbirine girmiş hatlarda istasyonu kaçırmadan inebilmek dikkatli olmayı gerektiriyor. Paris Metrosu'nun, Londra Metrosu ile beraber, Moskova Metrosundan sonra Avrupa'daki en yoğun ikincisi olduğunu söylediklerini belirteyim. Yine de bu kadar tarihi ve yoğun bir metro ağının asansör hizmeti vermemesi nedeniyle, bebek arabasını aşağı yukarı taşımak kaslarımızı geliştirdi. Louvre müzesine en yakın istasyon 1. hat üzerinde olan Louvre Rivoli ve Palais Royal Musée du Louvre inerek, bir alışveriş merkezinin içinden ve Cam Piramidin altından giriş yaptık. Yanımızda bebek arabasında Atlas olunca, sırada beklemeden içeri girme şansı yakaladık. O kadar geniş ve detaylı ki bir günde gezilmesi imkansız bir müze. Bizim için anlamı Leonardo Da Vinci'nin Mona Lisa tablosunun görme hayaliydi belki ama dolaşırken içeride olan paha biçilmez sanat eserlerinin hangilerini göreceğimize önceden katalogdan seçerek hazırlanmıştık. Okları ve renkleri takip ederek bulduğumuz Mona Lisa tablosu, yapıldığı 1500 yılların başına ışınladı sanki, kurşun geçirmez bir camın arkasından bakıyordu ziyaretçilere. Romus ve Romulus yani Roma imparatorluğunun ilk kurucuları sayılan kardeşleri gösteren 1600 yıllar tarihli antik dönemi anlatan tablo ilginçti. Barbaros Hayrettin Paşa portresi, canlısını görmüş gibi heyecanlandırdı. Louvre müzesi yakınlarında Sein nehrinin yanında Orsay Müzesi, eski bir tren garı aslında. Eğer ressamlara tutkunsanız ,mesela Renoir, Monet, Kilimt ve Van Gogh gibi çok değerli tabloların sanatçıları ise, burayı görmelisiniz. Victor Hugo'nun eserinin etkileyici müzikali Notre Dame de Paris çingene kızı Esmeralda'yi seven kamburun hikayesini yerinde yaşamak için yaklaşık 20,25 dakika Sein nehri yanından yürüyerek Notre Dame Katedraline vardık. Biraz romantik, biraz tarihi sokaklar, kafeler ve restoranlar seyri için ya Sein nehrinden giden teknelere binin ya da bizim gibi yürüyün. Bir kahve söyleyin kendinize, dalın gidin. Notra Dame geride bırakarak, metroya bindik ve Paris'in simgesi Eyfel'e geldik. Aşırı istekli bir şekilde gelerek, tepesinden kuşbakışı Paris'i seyretmek istediğimiz halde, 3 girişin önündeki bitmez tükenmez kuyrukları görünce, bahçesinde oturup, manzarayı aşağıdan seyretmeyi tercih ettik. Ve ünlü mağazaların bulunduğu Champs Elysees, yani Şanzelize caddesi, geceleri sarı ışıkların aydınlattığı hareketli bir caddenin panaromik bir fotoğrafı için hemen yakınlardaki Zafer takı'na çıktık. Nopolyon'un büyük bir zafer anısını ölümsüzleştirme abidesi. Önünde 1.dünya savaşında ölenlerin anısına sönmez bir ateşin anlamına gelen bir mozole yapılmış Arc de Triomphe olarak geçiyor. 12 caddenin tam kesiştiği nokya denk gelen Zafer Takının giriş kapısını çevresini bir tur dönsek de bulamadık ama Şanselize caddesinin iki tarafında karşıklı bir alt geçitten girişi olduğunu öğrendik. Özellikle akşam saatleri çok keyifli ışıklandırılmış Eyfel kulesinin seyrine doyum olmuyor. Seyir terasına tabi ki ücretli çıkabildik 12 eu. Dileyene merdiven, dileyene asansör ve tabi ki sıraya katlanırsanız. Mitolojik tüm tanrı ve tanrıçaların tapınağı anlamına gelen, eski yunan ve roma tarihindeki Pantheon, Paris'te 1750 li yıllarda yapımına başlanmış bir yapı, önemi ise içerisinde düşünür Voltaire ve Jean-Jacques Rousseau, yazar Emile Zola ve Victor Hugo, braille alfabesinin yaratıcısı Louis Braille, nobelli fizikçi Marie Curie gibi başka önemli karakterlerin anıt mezar, heykel, mozole ve fresklerle anılması. Evet, şimdi yolumuz Place du Tertre olarak anılan Ressamlar Tepesi'ne doğru ya da diğer adı ile Montmarte Tepesi. Tepeye çıkmak için füniküler gibi keyifli, bir de merdiven gibi yorucu iki seçeneğiniz var. Metro istasyonlarındaki makinelerden alınan T-Ticket olması gerekiyordu. Biz yorucu olanı seçtik. Tırmanırken, Atlas'ın çok tatlı siyahi ikizlerle tanışmasını sağladı. Tepeye çıktığımızda, Sacre-Coeur bazilikasının merdivenlerinde oturup manzarayı seyredalmak keyifliydi. Ressamlar tepesinde bir resim çizdirmeden gidemezdik. Atlas'ın karakalem bir çizim anısı oldu. Anlatacağımız ve bizi büyüleyen son keşif noktası görkemli büyüklüğüyle Versay Sarayı oldu. Buraya trenle yarım saat süren gayet konforlu bir tren yolculuğu ile geldik. 23 km Paris'e uzaklığı olan Versay sarayının muhteşem bahçelerini gezmeye 1 gün yetmez. Yalnız her yere ayrı ücret alıyorlar. Versay sarayı ve bahçesi için ayrı ücret ödedik. Dileyenlere ya da ödeyenlere bahçeyi tren ya da gölde kanoyle gezme seçeneği de sunuyorlar.